Iedere partij heeft het recht om een arbeidsovereenkomst eenzijdig te beëindigen. Zowel werkgever als werknemer hebben dus dit recht. Geen van deze partijen kan gedwongen worden om de overeenkomst verder uit te voeren. Verder is het zelfs zo dat het Belgisch ontslagrecht in principe (op een aantal uitzonderingen na, bijvoorbeeld in geval van ontslag om dringende reden) geen motivering van het ontslag vereist. Het uiten van de motivering bij de uitoefening van het recht tot ontslag is geen wettelijke vereiste. 

Ook al moet een ontslag in de meeste gevallen niet gemotiveerd worden, moet de werkgever zich weerhouden om een eenzijdige beëindiging van de arbeidsrelatie (ontslag) op een onredelijke, lichtzinnige manier te doen. Met andere woorden: indien u als werkgever de werknemer zo ontslaat, kan u veroordeeld worden tot een bijkomende schadevergoeding wegens misbruik van ontslagrecht. De werknemer moet dit misbruik weliswaar wel kunnen aantonen.

Kan een daad tijdens de vrije tijd van de werknemer dan een reden zijn tot ontslag of is dat te verregaand?

Het gedrag van een werknemer tijdens zijn vrije tijd houdt normaal gezien geen verband met de uitvoering van zijn arbeidsovereenkomst. De werknemer mag buiten de werkuren staan en gaan waar hij wil, zonder verantwoording te moeten afleggen aan de werkgever.

Wanneer dit gedrag een invloed kan hebben op de professionele relatie tussen werknemer en werkgever kan u, als werkgever, geldig overgaan tot ontslag van uw werknemer. Deze voorwaarde is wel uiterst cruciaal. Deze visie werd reeds meerdere malen door uitspraken van de hoven en rechtbanken ondersteund. Een voorbeeld daarvan is een ontslag van een werknemer die een misdrijf pleegt buiten de werkuren, maar met behulp van een wagen van het bedrijf.