Ik moet naar de vrederechter. Wat is het verschil tussen de verzoeningsprocedure en de vrijwillige verschijning?
Wanneer u een geschil heeft met uw huurder maar u wenst hem niet meteen te dagvaarden, dan kan u een verzoeningsprocedure proberen. Deze procedure is kosteloos en behoeft geen tussenkomst van een deurwaarder. Het volstaat dat u eenzijdig een verzoekschrift ondertekent en dagtekent en het naar de griffie van het aangewezen vredegerecht stuurt. Daarna krijgen de partijen (de huurder en uzelf) een brief van het vredegerecht. Daarin staat
wanneer u en de huurder moeten verschijnen voor de vrederechter.
Op de verzoeningszitting zetten beide partijen hun standpunten uiteen. De rechter heeft hier enkel een bemiddelende rol en zal geen standpunten innemen. Er wordt gekeken of een minnelijk akkoord kan getroffen worden. Meestal wordt er een verzoening bereikt wanneer beide partijen toegevingen doen. Twee hypotheses zijn mogelijk:
a) Er wordt een verzoening bereikt: er wordt een proces-verbaal van verzoening opgemaakt dat alle partijen met de vrederechter en de griffier ondertekenen. Dit proces-verbaal heeft dezelfde bindende kracht als een vonnis.
b) Er wordt geen verzoening bereikt: dan wordt er een proces-verbaal van niet-verzoening opgemaakt. In dat geval zal u de gerechtelijke procedure moeten opstarten om de veroordeling van de huurder te bekomen.
Voor alle geschillen die tot de bevoegdheid van de vrederechter behoren, kunnen de partijen ook een procedure opstarten met een gezamenlijk verzoekschrift tot vrijwillige verschijning. Dit verzoekschrift moet in origineel gedagtekend en door alle partijen ondertekend zijn. Door vrijwillig te verschijnen vermijden de partijen dat zij de kosten van een dagvaarding moeten vooraf betalen of terug betalen. Het verschil met de verzoeningsprocedure is dat de rechter hier wel een standpunt zal innemen en vonnis zal uitspreken.